| Bijzonderheid | | - Zij is op 4 april 1922 geboren in de Reinwardstraat nr 4, een straat in de Amsterdamse Dapperbuurt. Als klein kind was ze vaak ziek en omdat ze meestal weer opknapte aan zee, verhuisde haar ouders naar Den Haag. Haar grootvader, Opa de Vries, verhuisde toen gelijktijdig naar Den Haag en is toen komen inwonen. De Goudenregenstraat lag op loopafstand van de duinen.
- Over haar leven vertelde zij zelf: "Ik heb goede herinneringen aan mijn opa de Vries die bij ons inwoonde en die mij vaak met kleine dingen verwende. Zijn overlijden in 1933 maakte veel indruk op mij. Omdat het huis aan de Goudenregenstraat na zijn overlijden voor ons drieën te groot werd. zijn we een jaar later verhuisd naar de Thomsonlaan. Op de lagere school werd Jopie van Duijnen mijn vriendin. Met haar ben ik mijn hele leven bevriend gebleven. Op school kon ik goed leren en op voorstel van mijn onderwijzer heb ik zelfs de vijfde klas overgeslagen. Na de lagere school kon ik naar het Gymnasium of het Lyceum. Mijn ouders vonden het beter als ik naar het Lyceum ging, maar toen puntje bij paaltje kwam was het Lyceum al volgeboekt en werd ik op de gemeentelijke HBS geplaatst. Later zou ik dan kunnen overstappen naar het Lyceum. Ik ben echter op de HBS gebleven, want.... je maakt vrienden op de HBS en wil dan niet meer naar een andere school. Ik was echter veel beter in talen en literatuur dan in wiskunde, vandaar dan ook de voorkeur voor het lyceum. Gelukkig kwam er later op de HBS een Bèta afdeling. Aan de taallessen en de literatuur (o.a. toneel!) heb ik dan ook goede herinneringen. Na het einddiploma van de HBS, wilde ik graag naar de Toneelschool, maar dat werd door mijn ouders resoluut geweigerd. Zij meenden dat dat geen goed milieu voor mij was. Gelukkig heb ik later toch nog vaak toneel kunnen spelen in een amateur toneel vereniging. I n de tweede Wereldoorlog kwamik in aanraking met de illegaliteit en werd koerierster in een verzetsgroep. Daarnaast heb ik veel soorten kantoorbaantjes gehad. De oorlogstijd ben ik redelijk goed door gekomen, maar na de oorlog ben ik vrij lang ziek geweest. In de oorlog leerde ik John kennen, kreeg verkering met hem en we hebben ons zelfs officieel verloofd. Na de oorlog vertrok hij echter naar Amerika en maakte tenslotte op een onplezierige wijze de verloving uit, door de ring terug te sturen. Dat heeft me veel verdriet gedaan en dat heeft mijn ziekte ook geen goed gedaan. Ik heb na de oorlog een aantal jaren bij de Amsterdam-Rotterdam Bank (AMRO-bank) gewerkt. In 1955 maakte ik kennis met Jan Taal, die ik in de oorlog al eens als onderduiker had ontmoet. Na vijf jaar verkering, ben ik in 1960 met hem getrouwd en heb met hem ruim twintig jaar een gelukkig huwelijk gehad. I n 1981 is hij op 71 jarige leeftijd helaas overleden. In 1984 ben ik tenslotte -met papegaai- verhuisd naar de Segbroeklaan. " Tot zover hetverhaal van Jopie zelf.
- Uit een mededeling in het kerkblad (waarschijnlijk van de Hervormde Kerk) en uit een stencil met het programma van de dienst op 18 april 1943 blijkt dat zij 18 april 1943 belijdenis heeft gedaan in de Bethlehemkerk te Den Haag.
- In december 1960 werden de appartementen Thomsonlaan 178-188 gesplitst en als appartementrechten verkocht. Later is dit appartementsrecht overgegaan op Jopie,. Toen haar vader in 1968 overleed, is zij met Jan in het appartement Thomsonlaan 186 blijven wonen. In 1984 heeft zij het appartement verkocht en is ze verhuist naar de Segbroeklaan.
Op 55-jarige leeftijd (1977) werd haar door de Sociale Verzekeringsbank een rente toegekend op grond van de Vrijwillige Ouderdoms Verzekering (VOV) onderdeel van de Ouderdomswet van 1919; deze rente bedroeg in de regel Ä 90.- per maand. De OW-1919 wet werd enige jaren later opgeheven. Aan de rentetrekkers werd een afkoopsom aangeboden.
Zij lheeft de ziekte van Waldenström (een soort bloedziekte) en Parkinson en nu schildklierkanker. | | | | |